Door de familie Otto is met behulp van een aantal vrijwilligers rond 1960 een zwerfdierenopvang opgericht in wat nu het Advendogebouw is. Door gebrek aan voorzieningen moest de opvang gesloten worden. Op initiatief van mevr. Munch is rond 1970 in een oud gebouwtje achter de Jachthavenstraat (vlakbij het vroegere zwembad) de opvang (her)opgericht. Een goed rioleringssysteem ontbrak hier, waardoor de uitwerpselen in de tuin begraven moesten worden. Dit probleem, samen met de geluidsoverlast, zorgde er voor dat er na een jaar alweer een ander onderkomen gezocht moest worden. Dat werd gevonden aan de Oude Oppenhuizerweg, eerst bij de groenteveiling, daarna in een loods van gemeentewerken. Ook dit was geen ideale oplossing, o.a. omdat het verwarmingssysteem ontbrak.

Na jaren onderhandelen werd in 1985 uiteindelijk zwerfdierenopvang “de Nomadenhof” gebouwd aan de Leeuwarderweg in het Zwettebos. Hier waren alle voorzieningen aanwezig. Mevrouw Velzen heeft als vrijwilligster van het eerste uur gewerkt in de oude opvang(en) en o.a. een weekenddienstenschema opgesteld voor de weekendhulpen; bovendien coördineerde zij de dagelijkse gang van zaken. Voor al deze verdiensten werd zij benoemd tot Waterpoortster. Dhr. Sluyter was een van de vrijwilligers, die mevr. Munch hielpen bij de hokkenbouw in het oude gebouwtje van Waghenbrugge bij het zwembad. Hij draaide ook een keer per maand weekenddienst op de Oude Oppenhuizerweg. Hij was bestuurslid en van 1985 tot 2003 voorzitter van de Dierenbescherming, afd. Sneek.

Vandaag de dag zit het asiel nog steeds op dezelfde locatie en krijgen ieder jaar honderden dieren via “de Nomadenhof” een nieuw thuis. Het asiel werd natuurlijk veel en veel te klein voor al die dieren die door het asiel werden opgevangen. Daarom is besloten een nieuw gebouw neer te zetten. Dat was makkelijker gezegd dan gedaan, er werden tekeningen gemaakt, de bouwvergunningen moesten aangevraagd worden en nog enkele andere processen moesten doorlopen worden. Hierdoor ging veel tijd verloren maar eindelijk mochten we met de bouw beginnen. Dat was een hele spannende en vooral drukke tijd voor de mensen die op het asiel werken. Ze moesten in het begin meteen hun spullen pakken en in een bouwcontainer verder gaan want het oude gedeelte werd gedeeltelijk afgebroken.

September 2009 was het dan eindelijk zo ver dat het nieuwe gebouw kon worden opgeleverd. Het gebouw is zeker 3 keer zo groot geworden met een echte ontvangsruimte voor de klanten, een kantine voor het personeel en een kantoor voor de asielbeheerder. Maar wat natuurlijk veel belangrijker is, we hebben nu veel meer kattenkamers en ook mooiere ruimtes voor de honden. We zijn heel erg blij dat we dit allemaal hebben kunnen realiseren.

De vernieuwde zwerfdierenopvang de Nomadenhof in het Zwettebos tussen Sneek en Scharnegoutum is vrijdagmiddag 2 oktober 2009 door de Sneker burgemeester drs. A.A.M. Brok geopend. Deze voorziening werkt voor de gemeenten Sûdwest Fryslân, Skarsterlân, Lemsterland en Gaasterlân-Sleat en wordt in opdracht van de Dierenbescherming door de Stichting de Nomadenhof geëxploiteerd. Op basis van het door de Makkumer architect Jan Appeldorn gemaakte ontwerp is een nieuwe huisvesting gerealiseerd die twee keer zo groot is als de oude. Het hondengebouw is gehandhaafd, maar wel verbouwd en gemoderniseerd, en er is een nieuwe kattenvleugel opgetrokken. Deze twee worden verbonden door een centrale ruimte waarin onder meer een publieksruimte, kantoren, een kamer voor de dierenarts en ruimten voor de medewerkers zijn te vinden. Volgens Stichtingsvoorzitter Geert Jan van der Scheer voldoet het nieuwe gebouw aan alle regels van het Honden- en Kattenbesluit. “Het is allemaal zo ontworpen dat zowel de overdracht van dierenziekten zoveel mogelijk wordt tegengegaan. Maar we kunnen nu ook alles veel efficiënter en gemakkelijker exploiteren”.

Architect Appeldorn heeft niet alleen met eerder genoemd besluit rekening gehouden. Omdat de Nomadenhof in een parkachtige omgeving staat, tekende hij een kleinschalig complex met een landelijke uitstraling. “Wij krijgen in de toekomst een nieuwe woonwijk als buren, al ligt daar nog de Zwette tussen, een onderdeel van de Middelsee-vaarroute. We hebben daarom het stille kattengedeelte en een geluidswal als een extra buffer tussen de honden en de woningen geplaatst.” Enthousiast zijn Appeldorn en Van der Scheer over de klimaatbeheersing. De nieuwe Nomadenhof is bijna zelfvoorzienend. Er wordt gewerkt met aardwarmte. Daardoor kun je het hele jaar door een veel gelijkmatiger temperatuur aanhouden (met aardwarmte verwarm je ’s winters en koel je in de zomer). Gekozen is voor vloerverwarming. Daardoor zijn radiatoren niet nodig en dat maakt het schoonhouden een stuk gemakkelijker. Verder voorkomen bewegingssensoren dat lampen onnodig blijven branden. Voor het reinigen van de dierverblijven wordt een warmtepompboiler ingezet. De ventilatielucht uit de kattenverblijven wordt gebruikt voor de productie van warmwater. Onderzocht wordt nog wat de mogelijkheden van een zonneboilersysteem zijn. “Ook uniek is dat we via een eigen zuiveringsysteem ons grijze water rechtstreeks op het oppervlaktewater mogen lozen. We hebben een gescheiden systeem aangelegd, zodat het hemelwater direct naar de sloot kan.” Eind 2008 is begonnen met de werkzaamheden. De opvang van zwerfdieren is vanzelfsprekend gewoon doorgegaan. De totale bouwkosten bedroegen 950.000 euro.